Mijn voornaam is Henk Frans. Ik woon in Enschede. In het verleden ben ik opgeleid als elektrotechnicus, wijsgerig ingenieur en elektrisch gitaardocent. Voor veel mensen zal er nauwelijks een samenhang tussen deze drie vakgebieden bestaan. Toch zijn er veel gezamenlijke raakvlakken als passie en transparantie. Zonder passie en transparantie zullen muziek, elektrotechniek of filosofie zich niet verder ontwikkelen. Op deze site wil ik me niet met alles tegelijk bezighouden. Het doel van deze site is om mijn hartstocht voor jazz gitaarmuziek en Braziliaanse muziek in het bijzonder met u te delen.
Klassieke invloeden
Veel muzikanten en muziekstijlen hebben me geïnspireerd. Mijn eerste bewuste ervaring met muziek was het moment waarop ik als klein jongetje mijn opa op zijn orgel hoorde spelen. Toen mijn ouders mijn enthousiasme zagen, besloten ze dat ik op orgelles moest. Ik heb zo’n tien jaar orgellessen gehad. Toen ik ongeveer 15 jaar oud was, drong het tot me door dat orgelmuziek niet bepaald populair was. Ik stopte al snel met de lessen.
Mijn eerste band
Een paar jaar later ontmoette ik Ronald, een vriend die blues- en rockgitaar speelde. Wauw! Een vriendin van mijn zusje leende mij twee weken lang een spaanse gitaar. Het eerste dat ik erop kon spelen was een D-akkoord. Het moet in de zomer van 1982 zijn geweest. In december van hetzelfde jaar kreeg ik mijn eerste gitaar, een westerngitaar, cadeau van mijn ouders. Ronald leerde me nog een paar akkoorden en leerde me hoe ik blues- en rock ‘n’ roll solo’s kon spelen met behulp van de bluestoonladder. Met hem en een drummer vormden we mijn eerste band. Stel je voor: een band zonder bassist! Desondanks hadden we veel lol! We speelden hoofdzakelijk blues, rock ‘n’ roll en een paar covers van Pink Floyd.
Blues invloeden
Waarschijnlijk in 1985 zag ik een optreden van bluesgitarist Stevie Ray Vaughan op televisie. Ik kocht een paar van zijn platen en draaide ze grijs terwijl ik er overheen soleerde. Wat later, op een sessie, zag ik Hans Hooijer “Red House” van Jimi Hendrix spelen. Op de sessie speelde hij ook nog jazznummers. Helemaal te gek! Hij werd mijn eerste gitaarleraar en stimuleerde me om naar jazzplaten te gaan luisteren, in het bijzonder platen van Kenny Burrell, Wes Montgomery en Wim Overgaauw.
Jazz invloeden
Een andere gitaarleraar, Stefan Mooibroek bevool me aan om naar de Belgische jazzgitarist Philip Catherine te luisteren. In 1987 hoorde ik zijn album “Transparance” dat gedurende jaren mijn favoriete album bleef. In 2000 gaf Philip Catherine een masterclass op het Conservatorium in Enschede. Het was mij een hele eer om “How deep is the ocean” met hem te mogen spelen. Stel je voor wat het is om te spelen met je idool! Andere gitaristen die van belang zijn geweest voor mijn spel zijn Pat Metheny, John Scofield, Jim Hall, John McLaughlin en Robben Ford.
Invloeden van Braziliaanse muziek
In 2001 begon ik te luisteren naar Braziliaanse muziek. In het bijzonder de muziek van de singer/songwriter Djavan was voor mij een volkomen nieuwe luisterervaring. Dit had ik nog nooit eerder gehoord: een mix van samba, pop, jazz, fusion en afrikaanse ritmes. Ook het vurige samba-spel van João Bosco deed me versteld staan. Als arrangeur hebben vooral Ivan Lins en Sergio Mendes mij gegrepen. Hun respectievelijke albums “Jobiniando” en “Brasileiro” mogen niet ontbreken in de CD-verzameling van een jazzliefhebber/jazzmuzikant. “Jobiniando”, een homage aan de grote Braziliaanse componist António Carlos Jobim, combineert de arrangeertalenten van Ivan Lins met het componeertalent van Jobim. Andere goede Braziliaanse musici die ik wil noemen zijn de gitarist/zanger João Gilberto en singer/songwriter Gilberto Gil, nu de Braziliaanse minister van cultuur. Op mijn download-pagina kun je midi-bestanden vinden van Braziliaanse muziek. Ik heb ze gemaakt door opnames van Braziliaanse muzikanten uit te schrijven.
Curriculum Vitae
Na de lagere school heb ik het Voortgezet Wetenschappelijk Onderwijs (VWO) gevolgd. In augustus 1983 ben ik Elektrotechiek gaan studeren aan de Hogere Technische School (nu: Hogeschool Windesheim) in Zwolle. In 1988, na het halen van mijn diploma als elektrotechnisch ingenieur, ben ik Wijsbegeerte van Wetenschap, Technologie en Samenleving gaan studeren aan de Universiteit Twente. In 1994 kreeg ik daar mijn bul als wijsgerig ingenieur. Na mijn afstuderen was er sprake van een economische recessie. Het lukte me dan ook niet om snel een baan te vinden. Na zo’n anderhalf jaar vruchteloos solliciteren en een aantal vrijwilligersbaantjes besloot ik om dat te doen wat mijn hart mij ingaf: elektrisch gitaar studeren. In 1996 werd ik toegelaten tot de studie Elektrisch Gitaar aan het Conservatorium te Enschede. In 2000 ontving ik mijn bevoegdheid als docerend musicus. De studie verdiepte mijn kennis van de lichte muziek enorm. Tijdens mijn studie gaf ik les op diverse muziekscholen in Duitsland en Nederland en ook nu nog geef ik op beperkte schaal gitaarlessen. Ruim zes jaar geleden besloot ik om weer te gaan solliciteren. Ik wilde ook iets met mijn vorige studies doen. Er waren economisch gezien betere tijden aangebroken. Ik vond dan ook snel een baan als trajectmanager bij de Sociale Dienst van gemeente Hengelo. Ik werk daar nog steeds, maar nu binnen de afdeling Informatie- en Communicatietechnologie als functioneel applicatiebeheerder.