Wat is choro?
Choro is een Braziliaanse muziekstijl die in de 19e eeuw (rond 1870) in Rio de Janeiro ontstaat als een Braziliaanse manier om Europese salonmuziek te spelen. Kenmerkend zijn het snelle tempo, ingewikkelde melodieën en improvisatie. Choro wordt meestal gespeeld door een kleine groep instrumenten, zoals de fluit, gitaar en cavaquinho (een sopraan). Het is één van de eerste echte Braziliaanse stedelijke muziekstijlen en nauw verbonden met de samba.
Ontstaan
De wortels van de choro liggen in de polka, schottische en walsen van de Europese salonmuziek. Deze muzieksoorten verschenen rond 1840 in Rio de Janeiro. De choro werd langzamerhand volwassen en werd steeds meer gespeeld door professionele muzikanten. De originele instrumentatie bestond uit fluit, cavaquinho (sopraan gitaar) en één of twee gitaren. De fluit verzorgde de melodie, de cavaquinho ritme en harmonie, en de gitaren de harmonie en contrapuntische baslijnen. Terwijl de aanwezigheid van deze instrumentatie altijd werd behouden, begon zij zich uit te breiden met instrumenten uit de marsbands als trompet, trombone, klarinet, saxofoon en ophicleïde, snareninstrumenten als de mandoline en een 7-snarige gitaar, en pandeiro. Terwijl de rondo-vorm van het geïmporteerde repertoire behouden bleef, resulteerde de combinatie van het onderliggende ritme, syncopische lijnen en waarschijnlijk het karakter van de originele composities en uitvoeringen in een uniek Braziliaans genre. De choro werd aangepast door Braziliaanse componisten als Chiquinha Gonzaga en Ernesto Nazareth in hun werken voor solo piano en door Heitor Villa-Lobos in zijn talrijke werken voor sologitaar, kamerorkest en concerten.
De choro is altijd een belangrijk element van de Braziliaanse populaire muziek gebleven. Sinds 1995 is de choro populairder geworden bij beoefenaars en luisteraars. Vandaag de dag zijn de vitale centrums Rio de Janeiro, Brasília en São Paulo.
Bekende choro componisten
🎶 Pixinguinha (1897–1973) – Misschien wel de meest invloedrijke choro-componist. Zijn stukken zoals Carinhoso en Lamento zijn iconisch.
🎹 Ernesto Nazareth (1863–1934) – Bekend om zijn choro’s met klassieke en ragtime-invloeden, zoals Odeon en Apanhei-te cavaquinho.
🎻 Jacob do Bandolim (1918–1969) – Virtuoos op de bandolim en componist van stukken als Noites Cariocas en Doce de Coco.
🎸 Waldir Azevedo (1923–1980) – Speelde cavaquinho en componeerde de wereldberoemde choro Brasileirinho.
🎵 Garoto (1915–1955) – Bekend om zijn innovatieve benadering van de choro en stukken als Duas Contas.
🎼 Radamés Gnattali (1906–1988) – Combineerde choro met klassieke muziek en jazzinvloeden.
🎷 Luiz Americano (1900–1960) – Een virtuoze klarinettist en componist van stukken als É do que há.
Luistersuggesties
| Titel | Musicus | Componist | Album | Jaar |
|---|---|---|---|---|
| Apanhei-te cavaquinho | Nara Leão | Ernesto Nazareth | Coisas do Mundo | 1969 |
| Brasileirinho | Yo-Yo Ma | Waldir Azevedo | Obrigado Brazil | 2002 |
| Chorei | Zé da Velha, Silvério Pontes | Pixinguinha | Só Pixinguinha | 2006 |
| Chorinho pra ele | Hermeto Pascoal | Hermeto Pascoal | Grandes mestres da MPB | 1997 |
| Choros No.1 | Norbert Kraft | Heitor Villa-Lobos | Villa-Lobos: Music for Solo Guitar (Complete) | 2000 |
| Noites Cariocas | Jacob do Bandolim | Jacob do Bandolim | Alma brasileira (1954 – 1960) | |
| Influenciado | Nelson Faria, Zélia Duncan | Nelson Faria | Ioiô | 1993 |
| O ovo | Hermeto Pascoal, João Claudio Moreno | E sua visão original do forró | 2018 | |
| Tico-tico no fubá | Paquito D’Rivera | Zequinha de Abreu | Tico! Tico! | 1989 |